Publius ille Scipio qui primis fuerat Africanus nomine appellatus, dicere solitus fertur nun quam se minus otiosum quam cum otiosus. Quae vox sane declarat quam se rerum studiis et in otio et in negotiis implicaret; fungebatur ille si quidam summis magistratus muneribus in repubblica, in quibus omnem consumebat aetatem, ab illis saepissime abstrahebat ut otii partem aliquam cactus illam in scrivendo aut in legendo conficeret.
Hunc tantum virum imitatus non quidam reipublicae munera quibus sim ipse deiunctus remittam, sed diuturnum hoc otium (sic enim est dicendum) in rem aliquam honestam atque utilem conferma: neque enim decet aut convenit nobis, qui rebus omnibus posthabitis Christi Domini vestigia sequimur, concessum ullum tempus inutiliter praetermittere ex quo fiat ut, aliquo daemonum insidiid aditu patefacto, ita facile capiamur ut hamo pisces.